پیشینهٔ مدیریت جامع کیفیت
شنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۳، ۱۱:۴۴ ب.ظ
در سال ۱۹۲۴ دکتر والتر شوارت از شرکت تلفن بل آمریکا، مجموعه مقالات مربوط به کاربرد آمار در کنترل کیفیت محصولات تولیدی را منتشر کرد.
تا سال ۱۹۳۷ کمتر از ۱۰ شرکت آمریکایی ، کنترل کیفیت آماری را به مورد اجرا گذاشته بودند.
در سال ۱۹۴ سازمان غیرانتفاعی اتحادیه مهندسان و دانشمندان ژاپن تأسیس شد .و تقریباً در همین زمان اتحادیه استانداردهای ژاپن،در زمینه کنترل کیفیت آماری سمینارهایی برپا کرد.
در سال ۱۹۴ جامعه کنترل کیفیت آمریکا تشکیل شد.
در سال ۱۹۴۹ افراد علاقمند از انجمنهای دانشگاهی ، صنعتی و دولتی در(JUSE) تشکیل جلسه دادند وگروهی به نام " گروه تحقیق درباره کنترل کیفیت " را با هدف اجرای تحقیق ، کنترل کیفیت ، آموزش وارتقای آن در ژاپن ایجاد کردند. آنها داوطلبانی مستقل از دولت بودند که به ارتقای کنترل کیفیت و بهبود صادرات ژاپن می اندیشیدند.
در سال ۱۹۵۰ اتحادیه دانشمندان و مهندسان ژاپن(JUSE) اولین نشریه خود را تحت عنوان " کنترل‌کیفیت آماری " منتشر ساخت.
در سال ۱۹۵۰ استانداردهای صنعتی ژاپن تنها به محصولات شرکتهایی علامت استاندارد (JIS) را می‌داد که در آن شرکت کنترل کیفیت آماری اجرا می شد.
در سال ۱۹۵۰ اتحادیه دانشمندان و مهندسان ژاپن(JUSE) از دکتر " ادوارد دمینگ " از آمریکا برای ارائه‌سمینار و سخنرانی دعوت کرد. دکتر دمینگ در دههٔ ۱۹۵۰ که نظراتش در آمریکا اقبالی نداشت و در برخی مواقع مورد بی اعتنایی و تمسخر واقع می‌شد ، چندین بار از ژاپن دیدن کرد و در سمینارها وسخنرانیهای مختلف ، افکار خود را برای ژاپنیها تشریح کرد.
درسال ۱۹۵۱ اتحادیه دانشمندان و مهندسان ژاپن(JUSE) جایزه دمینگ را با هدف افزایش سطح کیفیت صنعت ژاپن ایجاد کردند.
در سال ۱۹۵۱ دکتر فایگنبام کتابی تحت عنوان " کنترل کیفیت جامع " منتشر کرد.
در سال ۱۹۵۴ اتحادیه مهندسان و دانشمندان ژاپن(JUSE)از دکتر جوران آمریکایی برای سخنرانی درسمینار " مدیریت کنترل کیفیت " دعوت کرد. کنترل کیفیت به عنوان ابزاری برای مدیریت مطرح شد وزمینه تغییر کنترل کیفیت آماری به کنترل کیفیت جامع فراهم شد.در سال ۱۹۵ رادیوی موج کوتاه ژاپن بخشی از برنامه های خود را به کنترل کیفیت اختصاص داد.
در سال ۱۹۶۲ نشریه " کنترل کیفیت برای سرکارگران " از سوی اتحادیه دانشمندان و مهندسان ژاپن انتشار یافت و اولین هستهٔ کنترل کیفیت شروع به کار کرد .
در اواخر دهه ۱۹۷۰آمریکایها و اروپاییها که متوجه پیشی گرفتن ژاپنیها در تسخیر بازارهای جهانی شدند، به فکر استفاده از نگرش TQM در مدیریتهای خود افتادند.
در سال ۱۹۸۷ آمریکا جایزه ای را به نام " مالکولم بالدریج " وزیر تجارت فقید این کشور در سالهای ۱۹۸۱ تا۱۹۸۷ ایجاد و رئیس جمهور آمریکا آن را امضاء کرد. این جایـزه بـرای معـرفی شرکتهایی که به بالا بردن سطح کیفیت خود و اجرای TQM دست یافته اند، طراحی گردید.
جایزه بالدریج همه ساله به حداکثر شش شرکت ( دو شرکت از هریک از دسته های بازرگانی ، خدماتی و بازرگانی کوچک ) تعلق می گیرد.
عقاید علمای کیفیت نتایج عمری درک و تجربهٔ آنان از کیفیت است . قبل از اینکه بانیان این افکار به عنوان‌عالم و استاد شناخته شوند ، این ایده ها در هزاران شرکت و سازمان در سراسر جهان تجربه شده است .این‌ایده‌ها دانش ژرفی هستند که می توانند توسط هر کس و هر سازمان به کار گرفته شوند وارزش آن ها بی شماراست . هیچ دانشمندی یافت نمی شود که تمامی جواب ها را داشته باشد ، هرعلامه‌ای نوعی ایدهٔ منحصربفردی را ارائه می دهد تا مرزهای دانش را جلو ببرد و مسائل کیفی را حل کند . برای حل مسایل واقعی زندگی ،فرد می بایستی قادر باشد پیامهای دانشمندان مختلف را بگیرد و پس از درک و دسته بندی و ترکیب آنها به‌یک جمع بندی مفیدی تبدیل کند .برای حصول بهترین نتیجه ازعقاید این مشاهیر ، می توان از خلاصهٔ ۷ نکته ای بندل(Bendell) به عنوان‌خطوط راهنما استفاده کرد
۱- تعهد و پای بندی مدیریت و آگاهی کارکنان از همان مراحل اولیه اجرای TQM امری حیاتی است . فلسفه‌دمینگ احتمالا" مفیدترین وسیله ای برای ترغیب این رفتار مورد لزوم است .
۲ - آگاهی باید با حقایق و اعداد و ارقام پشتیبانی شود . برنامه ریزی و گردآوری اطلاعات مهم بوده و هزینه‌کیفیت را می توان به عنوان معیاری برای بهبود به کار گرفت . جوران بزرگترین تأثیر را در این مورد داشته است.
۳ - برنامه های TQM به طور طبیعی کارگروهی را برای تسهیل ارتباطات و حل مسئله در اختیار می گیرد .چنانچه بقیه ساختار TQM درست باشد ، هسته های کنترل کیفیت که به خصوص توسط پروفسور ایشی کاوامورد تأکید قرار گرفته اند ، می توانند بسیار موفقیت آمیز باشند .
۴ - ایشی کاوا ابزارهای ساده ای را برای استفادهٔ کارکنان در حل مسئله و بهبود تجویز می کند .
۵ - ابزارهای فنی بیشتری برای کنترل طراحی و تولید وجود دارند . کار شینگو با سیستم های موفق"تولید به موقع " مرتبط بوده است .
۶ - ابزارهای مدیریت باید برای دست یابی کیفیت مورد مطالعه قرار گیرند ، این ابزارها شامل مفاهیم کنترل‌کیفیت فراگیر شرکتی و کنترل کیفیت جامع است ، که به ترتیب مرتبط با ایشی کاوا و فایگنبام می باشند .
۷ - برای این که امر بازرسی را به فرهنگ پیشگیری تبدیل کنید ، تأکید روی مشتریان داخلی و تأمین کنندگان‌ضروری است .
منبع : ویستا نیوز
۹۳/۰۳/۳۱